Bardzo, bardzo długo oczekiwałem nowego albumu Nightwish’a. Zespół przez poprzednie dwa lata przechodził niemałe perturbacje – podziękowano m.in. za współpracę wokalistce Tarji, miesiącami szukano zastępczyni, aż w końcu pojawiły się pierwsze i obiecujące single. Zapowiadany album miał zrekompensować fanom niemiły czas oczekiwania.
Na początku października wystrzeliłem do Empiku i zakupiłem nowe dzieło, zatytułowane „Dark Passion Play”. Pudełko eleganckie, klimatyczne i zawierające dwa krążki – jeden z oryginalną wersją albumu, drugi z wersją instrumentalną.
Zdziwiłem się. Nie sądziłem, abym chciał przesłuchiwać wersję bez wokalu. Nic bardziej błędnego – zamieszczenie drugiego krążka było doskonałym rozwiązaniem. Już tłumaczę dlaczego…
